O gün kızımı okuldan alıp bale kursuna gidecektim. Yemekhanede ilk kez görmüştüm. Karşısında arkadaşı Gülseren...Tabağında mercimek aşı ( mercimekli bulgur)
Araba bekle, yetiş, giydir derse sok derken. Sonra alışveriş..Çocuğum bu tempoya dayanamamış. Karşılaştığım manzarada benim için unutulmazdı.
Ablası çıktı dersten ama Çınarımızın uyanmasını bekledik.:)
Ve bilmem kaç dakika durakta araba beklerken...Herzamanki gibi eve gelince dedim keşke taksi tutsaydım:) Halk otobüslerini de arada da olsa öğreniyorlar. İnsanların nasıl yardımcı oldukları andır..Verin çantanızı tutayım, çocuğun birini bana verin, buyrun buraya oturun gibi:) Kaç ay sonra bugünde minübüse ve halk otobüsüne bindik..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder