10 Ekim 2011 Pazarınertesi..

Bugün de kızımı öpüp okşaya ,koklaya bindirdim servise, gönderdim oyun okuluna. Bana geçen diyorki '' anne şöyle doya doya bir öp beni hele''.İlk gün çok duygulandım, tedirgin oldum. Ondan sonra onun kendine güveni, istekli olması, ve anaokulunu ve öğretmenini sevmesi beni çok rahatlattı. Bir ay geçti bile.
Bu sabah Emelim Defnemi servis için hazırlarken geçen haftadan beri hasta olan öğretmenini hatırladı. '' Öğretmenim hasta olduğu için çok üzülüyorum anne. Keşke hasta olmasaydı. Sınıfta olsaydı.'' ''Arayıp geçmiş olsun diyelim mi kızım'' deyip öğretmeniyle konuşturdum onu. Öğretmeni hatırlandığı için çok mutlu oldu; ben de böyle bir düşünceliliğe ve inceliğe, merhamete sahip bir kızım olduğu için. Çok şükür.